(Μέρος 5ο ) Σιθωνία Χαλκιδικής

Επιλογή μας και πρόταση (εκ Κοζάνης) η μεσαία χερσόνησος, η Σιθωνία.

Εδώ κλείνεις το ράδιο-cd του αυτοκινήτου και απολαμβάνεις την μουσική συμφωνία του τοπίου…..”Μπλε και Πράσινο” σε Λα ελάσσονα.

Περνώντας τη Νικήτη φτάσαμε στον Μαρμαρά για μικρή στάση.
Προσωπικά η τοποθεσία δεν μου άρεσε για διανυκτέρευση (λόγω κίνησης και εμπορικότητας της περιοχής) οπότε συνεχίζουμε και όπου βγει.

Περάσαμε παραλιακά την όμορφη Τορώνη και φτάσαμε στο Πόρτο Κουφό.
Το μεγαλύτερο και ασφαλέστερο φυσικό λιμανάκι της χώρας. Ότι πρέπει για να περάσουμε τη νύχτα μας.
Στάθμευση κοντά στο μνημείο που φτιάχτηκε στη μνήμη των 17 θυμάτων του Σινούκ
(Πατριάρχη Αλεξανδρείας Πέτρου και τόσων άλλων αδικοχαμένων).

Περίπατος απολαμβάνοντας την ηρεμία της θάλασσας (το ψάρεμα το ξεχνάμε αφού φύγαμε απρογραμμάτιστοι όπως είπαμε) και κατάληξη στην ταβέρνα “Ο ψαράς”.
...και η συνέχεια ευκολονόητη αφού έχει προηγηθεί ταξίδι ωρών.
Φρέσκο ψαράκι της περιοχής… μα πολύ φρέσκο …με τα απαραίτητα διατροφικά συμπληρώματα…χταποδάκι, μύδια και ντόπιο τσιπουράκι.
Ο νεαρός ιδιοκτήτης μας εξυπηρέτησε και με το παραπάνω. Στο τέλος τα γλυκά αλλά και τα ποτά ήταν κερασμένα. Το μόνο που δεν μας απασχόλησε ήταν ο λογαριασμός.
Τέτοιες απολαύσεις δεν τις ζεις καθημερινά…
Απόσυρση…. και την επομένη, πρωινός καφές με παρέα και κουβεντούλα τους ψαράδες, που ξεψάριζαν τα δίχτυα τους.

Συνεχίζοντας την διαδρομή μας στο ανατολικό τμήμα της Σιθωνίας, έχοντας πάντα απέναντι μας το Άγιο Όρος και πάντα φόντο τα γαλαζοπράσινα νερά,διασχίζοντας Καλαμίτσι, Συκιά, Σάρτη, Αρμενιστή και Βουρβουρού, φτάσαμε στο όρμο Παναγιάς.
Στάθμευση στο λιμανάκι και βόλτα για τις απαραίτητες φωτογραφίες.
Κρίμα που δεν προλάβαμε το καραβάκι που κάνει τις ημερήσιες κρουαζιέρες προς κάποια μοναστήρια του Αγίου Όρους. Η αναχώρηση ήταν στις 9.30πμ.





Αφού γεμίσαμε με νερό την δεξαμενή μας,από την βρύση (με λάστιχο) που υπάρχει στο λιμανάκι, ξεκινάμε για τον δρόμο της επιστροφής με ενδιάμεσος σταθμό την Λεπτοκαρυά Πιερίας.

Τι πιο ωραίο, τις τόσο όμορφες στιγμές που πέρασες και μοιράστηκες με τον άνθρωπο σου, σε κάποιο ταξίδι, να τις διηγηθείς σε κάποιους που έχουν την ίδια τρέλα και παρόμοια γούστα με σένα ?
Τα πρόσωπα υπήρχαν και μας περίμεναν.Ο φίλος εκ Κοζάνης campermaniac (πραγματικός maniac του αθλήματος) μετα της συζύγου του.
Μετά τη συνάντηση μας, σταθμεύσαμε στην ακτή της Λεπτοκαρυάς.







Ακολούθησε βόλτα στην παραλία, κουβεντούλα τόσο για τις ταξιδιάρικες εμπειρίες μας, όσο και για τη χοληστερίνη που γλιτώσαμε, επιλέγοντας άλλους προορισμούς.

Η επόμενη μέρα μας βρήκε στον ωραίο αυτή την εποχή Πλαταμώνα και με τους φίλους μας να κοντεύουν να αδειάσουν τον πάγκο ενός ιχθυοπωλείου που πραγματικά διέθετε φρεσκότατα ψάρια (βρε μπας και το πρόβλημα που έχει ο φίλος camperίστας με την ΕΛΑΤ είναι ότι είναι ψαροφάγος και δεν γουστάρει το αρνί….?)

Κι εδώ τελειώνουν όλα….

Τα κεφάλια μέσα…αύριο πάλι δουλειά….λογαριασμοί, δηλώσεις, οικονομικά σκάνδαλα, γριπες των γουρουνιών, εκλογές...

Πάλι στο πρόγραμμα...

magbas wrote:Αν όλοι όσοι μπόρεσαν και διέθεσαν ένα αρκετά σεβαστό ποσό για την αγορά ενός αυτοκινούμενου, μπορέσουν να διαθέσουν λίγο από τον ελεύθερο χρόνο τους για να μεταφέρουν τις εμπειρίες τους στους ανθρώπους πού έχουν το ίδιο πάθος με αυτούς ,δηλαδή τον τουρισμό με αυτοκινούμενο ,τότε τα πράγματα θα γίνουν διαφορετικά και για τον τόπο μας.

Φίλε magbas θέλω να πιστεύω πως οι περισσότεροι δεν διαθέτουν ελεύθερο χρόνο ή δεν ασχολούνται τόσο με το διαδίκτυο όπως εσύ, που ανακαλύπτεις νέους τόπους προορισμού και στάθμευσης, μέσα από Ολλανδικά και Iταλικά sites όπως γνωρίζω.
Δεν στο κρύβω πως η αιτία του να δημοσιεύσω τις οποιεσδήποτε ταξιδιωτικές εμπειρίες μου είναι τόσο οι δικές σου περιγραφές και προτάσεις(σε κάποιο άλλο forum) όσο και του φίλου aef που διαβάζοντας τες,ταξίδεψα και γω χωρίς καμία δυσκολία, γνωρίζοντας τις τοποθεσίες της επιλογή σας.
Τι άλλο πιο χρήσιμο....
Σκέφτεσαι όμως πως μπορεί να υπάρχουν και περιπτώσεις που τον τόπο στάθμευσης, τον θεωρούν ιδιόκτητο οικόπεδο και δεν θέλουν να τον μοιραστούν με κάποιον άλλον συνcamperista?